kot brytyjski - historia rasy

Wiele źródeł wskazuje, że początki kotów brytyjskich na wyspach to okres Legionów Rzymskich, wraz z którymi przywędrowały z Egiptu - choć faktu tego nie udało się w 100% udowodnić. Bezsporne jest jednak, że rasa wywodzi się od kotów domowych zamieszkujących Wielką Brytanię.

Przez stulecia rasa rozwijała się naturalnie, bez ingerencji człowieka. Z biegiem czasu jednak je udomowiono, i skupiono się na pracy hodowlanej krzyżując osobniki o najlepszych cechach. Pierwsze profesjonalne hodowle kotów brytyjskich pojawiły się już 100 lat temu, a pierwsze koty tej rasy zostały zaprezentowane na wystawie w Pałacu Kryształowym w Londynie w 1871 roku. Na początku XX wieku istnienie tej rasy zostało zagrożone. W latach 50-tych hodowcy, przy pomocy krzyżowania z persem niebieskim, wzmocnili populację i poprawili typowe cechy rasy dotyczące jakości sierści podczerstkowej. Ubocznym efektem tego zabiegu jest fakt że aktualnie mogą rodzić po krótkowłosych rodzicach – pojedyncze koty z dłuższą sierścią, to pamiątka „eksperymentów” z Persami.

opis ogólny kota brytyjskiego

Brytyjczyki to największa rasa kotów krótkowłosych - ważą od 4 do 9 kg. Ich nogi są krótkie lub średniej długości, przez co kot sprawia wrażenie nieco przysadzistego „niedźwiadka”. Efekt ten potęguje klatka piersiowa, która powinna być dość szeroka.

Na krótkiej szyi, duża głowa z wyraźnymi, pełnymi policzkami oraz wyraźnie zaznaczoną brodą - zwłaszcza u kocurów. Uszy szeroko rozstawione i zaokrąglone na końcach. Ogon średniej długości, gruby, okrągło zakończony.

Sierść powinna być gęsta, krótka i miękka w dotyku przypominająca plusz. Włos nie przylega do ciała - to za sprawą dużej ilości podczerstka i delikatnych włosów okrywowych. We wzorcu rasy dopuszcza się różne umaszczenie - od jednokolorowego (np. niebieskiego, czarnego, rudego, kremowego, czekoladowego, liliowego czy białego) po dwubarwne, a niekiedy trójbarwne (szylkrety). Kolor niebieski i niebiesko–szary to najczęściej spotykane warianty kolorystyczne, z którymi od razu kojarzą się te koty. Futro kotów brytyjskich oczywiście nie jest dosłownie niebieskie, ale na jasnym odcieniu popielu, można zauważyć  satynowy blask w kolorze indygo.

Jak u każdego kota, tak i u brytyjczyków, uwagę przyciągają jego magiczne oczy – to jeden z jego głównych atutów, zaraz po imponującej sierści. Oczy powinny być duże szeroko otwarte okrągłe, zazwyczaj ciemnopiwne bądź pomarańczowe, choć zdarzają się też niebieskie, złociste, zielone lub turkusowe.

charakter kota brytyjskiego

Są to koty majestatyczne o łagodnym, zrównoważonym usposobieniu, są spokojne, inteligentne i towarzyskie. Łatwo adaptują się do nowego otoczenia. Akceptują bez problemu inne koty w domu - choć niekiedy budują między sobą hierarchię. Koty te mocno przywiązują się do właściciela. Są przyjazne dla dzieci - spokojne i cierpliwe. Nie zdarza  się im zachowywać agresywnie jeśli są dobrze zsocjalizowane w hodowli. Kot brytyjski  zwykle wybiera jedną osobę, którą obdarza szczególnymi względami. Rzadko się odzywa, nie są więc głośne i natrętne, ale potrafią delikatnie upominać się o poświęcenie mu uwagi i czułości. Ten ko lubi być głaskany, ale nie lubi zbytnio być noszony na rękach. Potrzebuje bliskości człowieka, ale  żyje nieco z boku.

Można powiedzieć, że brytyjczyki nie są kotami aktywnymi – dużo śpią, wyjątkiem są koty dorastające - dopóki nie „dojrzeją” zachowują się typowo dla kociąt – są dynamiczne i skore do zabawy, którą same potrafią sobie znaleźć. Kot Brytyjski najlepiej się czuje w ciszy i spokoju, patrząc w okno lub obserwując rodzinę, w której żyje - stroni od hałaśliwych miejsc. Doskonale znosi też własne towarzystwo ;-), dlatego gdy nie ma nikogo w domu, spokojnie się bawią znalezionymi przedmiotami lub śpią czekając na powrót domowników. Dzięki temu, to idealna rasa dla tych, którzy nie są w stanie zajmować się kotem przez cały.

standard rasy kota brytyjskiego

  • Pochodzenie pierwotne:  Wyspy Brytyjskie
  • Waga: samice 3-6kg, samce 4-9kg
  • Wielkość: średnia do dużego
  • Wygląd ogólny: muskularny, lekko przysadzisty, krępy mocno zbudowany
  • Tułów: zwarty o dobrym umięśnieniu, z szeroką klatką piersiową, grzbiet prosty, kończyny krótkie, masywne 
  • Głowa: szeroka duża, okrągła, z dobrze rozwiniętymi policzkami schodzącymi aż pod brodę, czoło wypukłe - wyraźnie zarysowane 
  • Szyja: silna, krótka praktycznie niewidoczna
  • Oczy: duże, okrągłe, o szerokim rozstawieniu, dostosowane w kolorze do umaszczenia – bursztynowe, pomarańczowe lub miedziane- u kotów niebieskich,  u odmiany białej i colorpoint – niebieskie
  • Uszy: średniej wielkości mocno osadzone o zaokrąglonych końcach
  • Ogon: o długość 2/3 długości ciała, gruby u nasady, na końcu zaokrąglony
  • Umaszczenie: niebieski, czekoladowy, czarny, biały, rudy,  liliowy, kremowy.  Odmiany dwubarwne: colorpoint, pręgowane, szylkretowe, szynszylowe, srebrzyste pręgowane, srebrzyste cieniowane, dymne.
  • Charakter: spokojny, zrównoważony, przyjacielski
  • Aktywność: umiarkowanie aktywny, dużo śpi, lubi spokój
  • Podatność na choroby: odporny
  • Długość życia: 13-18 lat

zalety i wady kota brytyjskiego

Zalety:

  • lubi być w towarzystwie człowieka
  • kot bardzo rodzinny – lubi dzieci
  • idealny dla ludzi starszych, jest spokojny i nienachalny,
  • nie ma tendencji do niszczenia sprzętów domowych
  • rasa zdrowa i stosunkowo odporna na choroby
  • kot łatwy w pielęgnacji i utrzymaniu futra
  • nie wymaga zbyt dużych przestrzeni - akceptuje mniejsze mieszkania
  • toleruje inne zwierzęta

Wady:

  • ma tendencje do nadwagi - lubi jeść
  • nie zawsze lubi być noszony na rękach
  • czasem łzawią mu oczy